Share This Article
Λαμπρή η Λαμπριά , όπως ονομάζουμε εμείς το Πάσχα στο νησί μου την Κέρκυρα, είναι οι ανθισμένες πασχαλιές που στολίζουν τους δρόμους και τις αυλές. Οι φλοέτες (βιολέτες) που μοσχοβολούν και στολίζουν τους επιτάφιους. Οι μελωδίες των φιλαρμονικών που προετοιμάζονται για να συνοδεύσουν με την πένθιμη μουσική τους τους επιταφίους των Ναών. Η συγκινητική πολυφωνική εκκλησιαστική μουσική που ξεχύνεται από τους ναούς στα καντούνια της πόλης. Η μελαγχολική και κατανυκτική ατμόσφαιρα που δημιουργούν τα μωβ φανάρια στους δρόμους και στις πλατείες.
Η χαρούμενη μουσική από τις φιλαρμονικές στην πρώτη Ανάσταση τις 11:00 το πρωί του Μ. Σαββάτου και ο θόρυβος από τους μπότηδες που πετάμε από τα μπαλκόνια, ένα έθιμο που συνδέεται με ένα χωρίο του ευαγγελίου που λέει χαρακτηριστικά «Συ δε Κύριε Ανάστησαν με ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη κεραμέως».
Και μετά, τη Νια Δευτέρα (τη Δευτέρα του Πάσχα) όλοι μαζευόμαστε στα χωριά μας όπου ακολουθούν οι λιτανείες της Αναστάσεως και συνεχίζουμε τα εορταστικά τραπέζια με συγγενείς και φίλους.
Μια σειρά από εκδηλώσεις με θρησκευτικό χαρακτήρα που ξεκινούν από την Κυριακή των Βαΐων «των Βαγιώνε» και κορυφώνονται τη Λαμπρή.
Και αυτές οι μυρωδιές! Πως μπορεί κανείς να αντισταθεί στη μυρωδιά από τις φρεσκοψημένες φογάτσες. Γιατί ναι φίλοι μου, εμείς στην Κέρκυρα έχουμε το δικό μας τσουρέκι, τη φογάτσα. Ένα ψωμάκι με επιρροές από την παρουσία των Ενετών στο νησί.
Η φογάτσα που έχει τη μορφή από ένα στρογγυλό καρβέλι ξεκινά να ψήνεται κάθε χρόνο στους φούρνους του νησιού λίγο πριν τη Μ. Εβδομάδα. Τα υλικά της είναι περίπου τα ίδια με αυτά που χρησιμοποιούμε και στο τσουρέκι αλλά έχει αποκλειστικά άρωμα και γεύση εσπεριδοειδών, πορτοκάλι και λικέρ κουμ κουατ. Ναι μεν είναι αφράτη αλλά έχει πιο μεστή υφή, δεν είναι ιδιαίτερα γλυκιά και λιώνει στο στόμα.
Είναι τόσο ελαφριά που αν ξεκινήσεις δε σταματάς. Με την ίδια ζύμη μάλιστα φτιάχνονται και οι περιβόητες Κολομπίνες που είναι ιδιαίτερα αγαπητές τόσο σε μεγάλους όσο και σε μικρούς, λόγω της ωραίας εμφάνισής τους. Έχουν πάρει το όνομά τους από την Ιταλική λέξη colomba που σημαίνει περιστέρι. Το μικρό λοιπόν αυτό κερκυραϊκό τσουρέκι έχει σχήμα πλεξούδας, πάνω στην οποία είναι πλεγμένο ένα αυγό και είναι στολισμένο με χρωματιστά φτερά.
Τα δυο λοιπόν αυτά τσουρέκια έχει την ευκαιρία να τα γευτεί κάποιος μόνο αν επισκεφτεί το νησί μου την περίοδο του Πάσχα. Τα ζαχαροπλαστεία και οι φούρνοι αυτές τις μέρες παίρνουν φωτιά!
Και φέτος λοιπόν έχουν αρχίσει τα καντούνια να μοσχοβολούν φρεσκοψημένες φογάτσες. Σκέφτηκα λοιπόν να μην σας παρουσιάσω ακόμη ένα τσουρέκι, αλλά το δικό μας τσουρέκι έτσι μπήκα στη διαδικασία να τη φτιάξω στο σπίτι.
Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκα λιγάκι, γιατί από τη μία έπρεπε να βγάλω τη γεύση και την υφή της και από την άλλη το σχήμα της που ήθελα να είναι ίδιο με αυτό της παραδοσιακής συνταγής. Η αλήθεια είναι ότι έχω φάει πολλές φογάτσες, οπότε τη γεύση της και τη σύστασή της τη γνωρίζω καλά, αυτό που θα έπρεπε να πετύχω όμως ήταν το σχήμα της. Δεν είμαι 100% ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα, τελειομανής βλέπεις, αλλά νομίζω ότι το πλησίασα αρκετά. Πρόκειται για ένα καρβελάκι που στην κορυφή έχει χαραγμένο ή έναν σταυρό ή το γράμμα Υ που συμβολίζει το μαρτύριο του Χριστού. Οι Κερκυραίοι φίλοι μου που ξέρουν καλά την Κερκυραϊκή Φογάτσα θα την αναγνωρίσουν αμέσως.
Η ιδιαιτερότητα της έγκειται στον τρόπο προετοιμασίας της ζύμης. Παραδοσιακά, η αυθεντική φογάτσα απαιτεί πολλές ώρες προετοιμασίας, καθώς η προσθήκη των υλικών γίνεται τμηματικά ανά 2 ώρες. Μένει όλο το βράδυ στο ψυγείο και ψήνετε την επόμενη μέρα. Αυτή η τεχνική βοηθάει στο να παραμείνει φρέσκια για αρκετές μέρες.
Προσπάθησα να μειώσω λίγο τον χρόνο της προετοιμασίας και πάλι όμως απαιτούνται αρκετές ώρες αναμονής. Την επόμενη φορά θα τολμήσω να φτιάξω την αυθεντική παραδοσιακή συνταγή με την προσθήκη των υλικών ανά 2 ώρες. Ευχηθείτε μου υπομονή! 🙂
Όσοι επισκεφτείτε το νησί μου στο μέλλον για να ζήσετε από κοντά τις μοναδικές αυτές εκδηλώσεις την περίοδο του Πάσχα, μην παραλείψετε να τη δοκιμάσετε.
Πάμε να πάρουμε μια γεύση από την Κερκυραϊκή Φογάτσα
Υλικά για δυο μικρές φογάτσες
- 100γρ γάλα χλιαρό
- 25γρ φρέσκια μαγιά
- 500γρ αλεύρι για τσουρέκι ή σκληρό αλεύρι
- 120γρ ζάχαρη
- 2 αυγά σε θερμοκρασία δωματίου
- 100γρ μαλακό βούτυρο Κερκύρας
- Ξύσμα από 2 ακέρωτα πορτοκάλια
- 30γρ λικέρ κουμ κουάτ
- Μια πρέζα αλάτι
Εκτέλεση
Ξεκινάμε με το προζύμι
Σε ένα μπολ διαλύουμε τη μαγιά και την ανακατεύουμε με το χλιαρό γάλα μέχρι να λιώσει εντελώς. Προσθέτουμε 1 κουταλάκι του τσαγιού ζάχαρη και 3 κουτάλια της σούπας αλεύρι από τα συνολικά υλικά της συνταγής.
Ανακατεύουμε με έναν αυγοδάρτη μέχρι να έχουμε έναν ωραίο χυλό και σκεπάζουμε το μπολ με μεμβράνη και πετσέτα.
Αφήνουμε το προζύμι σε ένα ζεστό μέρος για 2 ώρες μέχρι να ενεργοποιηθεί η μαγιά. Μπορούμε να ζεστάνουμε το φούρνο στους 35 βαθμούς, να τον κλείσουμε και να αφήσουμε το προζύμι μέσα στο φούρνο. Ή εναλλακτικά, μπορούμε να ανάψουμε τη λάμπα του φούρνου έτσι ώστε να υπάρχει μέσα στο φούρνο μια σταθερή θερμοκρασία.
Αφού περάσουν οι δυο ώρες, προσθέτουμε στο προζύμι τμηματικά το υπόλοιπο αλεύρι, τη ζάχαρη, ένα -ένα τα αυγά, το αλάτι, το ξύσμα πορτοκαλιού και το λικέρ κουμ κουάτ και ζυμώνουμε σε χαμηλή ταχύτητα. Τέλος, προσθέτουμε τμηματικά το μαλακό βούτυρο το οποίο έχουμε κόψει σε κυβάκια χωρίς όμως να σταματήσουμε να ζυμώνουμε το μείγμα.
Στην αρχή η ζύμη θα φαίνεται ότι έχει αρκετή υγρασία, στην πορεία όμως καθώς ενσωματώνεται το βούτυρο, θα γίνει απαλή και ελαστική.
Τη διαδικασία του ζυμώματος μπορούμε να την κάνουμε και με το χέρι διπλώνοντας τη ζύμη με τις γροθιές μας.
Ζυμώνουμε για περίπου 6 με 10 λεπτά ή μέχρι η ζύμη γίνει ελαστική και να ξεκολλάει από τα τοιχώματα του μπολ.
Δεν προσθέτουμε επιπλέον αλεύρι.
Σκεπάζουμε το μπολ με μεμβράνη και μια πετσέτα και το αφήνουμε σε ζεστό μέρος (όπως κάναμε και με το προζύμι) για 2 ώρες μέχρι να διπλασιαστεί.
Μετά το πέρας των 2 ωρών, αδειάζουμε τη ζύμη σε μια επιφάνεια για να χάσει τον αέρα της και πλάθουμε 2 μπάλες.
Τις τοποθετούμε σε ρηχό ταψί που έχουμε καλύψει με χαρτί αντικολλητικό με απόσταση μεταξύ τους. Τις σκεπάζουμε και τις αφήνουμε ξανά 2 ώρες να φουσκώσουν με τον ίδιο τρόπο που ανέφερα παραπάνω.
Αφού φουσκώσουν οι φογάτσες μας, τις περνάμε με ένα πινελάκι με το άλειμμα αυγού και με τη μύτη ενός ψαλιδιού (όχι με μαχαίρι) κόβουμε κάνοντας τσιμπιές τη ζύμη απαλά σχηματίζοντας ένα σταυρό ή ένα ύψιλον.
Αφήνουμε τις φογάτσες να φουσκώσουν λίγο γιατί μπορεί να χάσουν τον αέρα τους με το κόψιμο και τις ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160 βαθμούς στις αντιστάσεις για 40 περίπου λεπτά, ανάλογα το φούρνο.
Αν ροδίσουν γρήγορα από πάνω, τις σκεπάζουμε απαλά με ένα αλουμινόχαρτο.
Τις βγάζουμε από το φούρνο και τις αφήνουμε λίγο επάνω στο ταψί. Στη συνέχεια τις τοποθετούμε πάνω σε μια σχάρα για να κρυώσουν τελείως.
Τις τυλίγουμε πολύ καλά με μια μεμβράνη για να διατηρηθούν μαλακές.
Μπορούμε αν θέλουμε να τις αποθηκεύσουμε και στην κατάψυξη, αφού πρώτα τις τυλίξουμε πολύ καλά.
Να ξέρετε ότι η φογάτσα που δεν περιέχει συντηρητικά αγαπά τη θερμοκρασία δωματίου και το ξηρό μέρος. Αν την αφήσετε εκμαθημένη σε περιβάλλον με υγρασία τότε θα σκληρύνει. Γι’αυτό είναι σημαντικό, αν δεν καταναλωθεί αμέσως, να την τυλίξετε πολύ καλά με μεμβράνη.
Καλό Πάσχα φίλοι μου!
……………………………………………..
Αν δοκιμάσετε αυτή τη συνταγή, θα χαρώ να δω φωτογραφίες σας κάνοντας με mention στο instagram γράφοντας @letstreatourselves.gr Επίσης, μπορείτε να αφήσετε το σχόλιο σας κάτω από το συγκεκριμένο post. Θα με βρείτε και στη σελίδα μου στο Facebook κάνοντας like στο Lets treat ourselves Τέλος μπορείτε να με ακολουθήσετε στο λογαριασμό μου στο Pinterest για πολλές γευστικές και όχι μόνο, προτάσεις.
Γίνε και εσύ μέλος της παρέας του Let’s Treat Ourselves & θα έχεις πρόσβαση σε ενδιαφέροντα και αποκλειστικά άρθρα. Κάνε την εγγραφή σου εδώ
