Share This Article
Σήμερα το post μου είναι λιγάκι ιδιαίτερο, ας πούμε περισσότερο συναισθηματικό. Και αυτό γιατί με αφορμή την σημερινή παρουσία ενός ιδιαίτερου βιβλίου, το βιβλίο «Πίτες από χέρι» του Κωστή Κωστάκη, μου ξύπνησαν αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Πέρασα τα παιδικά μου χρόνια σε χωριό και όχι σε πόλη και δεν θα το άλλαζα με τίποτα. Ως παιδί τα έζησα όλα στο μέγιστο, την ανεμελιά, τα παιχνίδια στις αυλές, ειδικά τα καλοκαίρια μένοντας έξω έως αργά το βράδυ, τα έθιμα των γιορτών.
Δεν θα ξεχάσω την ανυπομονησία μας για τη γιορτή του Πάσχα, όπου βγαίναμε τα κορίτσια του χωριού με τα καλάθια μας την Μ.Παρασκευή το πρωί για να μαζέψουμε λουλούδια από τις αυλές των σπιτιών, με τα οποία θα στολίζαμε αργότερα τον επιτάφιο.
Στην συνέχεια την προετοιμασία για το τραπέζι της Λαμπρής με τον παλιό ξυλόφουρνο να ανάβει μέρες νωρίτερα για να ζεσταθεί και να υποδεχτεί τα μεγάλα ταψιά που ετοίμαζαν οι γονείς μου για όλη την οικογένεια και τους φιλοξενούμενους μας.
Οι φωτογραφίες του βιβλίου με τον Κωστή Κωστάκη να ψήνει τις πίτες του στον ξυλόφουρνο μου ξύπνησαν όλες αυτές τις εικόνες.
Οι περισσότερες όμως παιδικές μου αναμνήσεις είναι άμεσα συνδεδεμένες με μια λεμονιά. Ναι, καλά ακούσατε, με μια όμορφη λεμονιά γεμάτη κατακίτρινα λεμόνια. Το πατρικό μου σπίτι στο χωριό ήταν γνωστό σε όλους ως το σπίτι με τη λεμονιά.
Στην μπροστινή αυλή μας υπήρχε μια όμορφη μεγάλη και φουντωτή λεμονιά που έφτανε μέχρι το μπαλκόνι μας και το αγκάλιαζε. Ο μπαμπάς είχε φτιάξει κάτω από τη σκιά της ένα ξύλινο παγκάκι. Σε αυτήν την αυλή κάναμε τα πρώτα μας βήματα με τον αδερφό μου, γύρω από αυτήν παίζαμε και εκεί αράζαμε με τους γονείς και τους παππούδες τα ζεστά απογεύματα του καλοκαιριού.
Όταν πήρα στα χέρια μου το βιβλίο «Πίτες από χέρι» του Κωστή Κωστάκη από τις εκδόσεις Ψυχογιός , και το ξεφύλλισα, ενθουσιαστικά τόσο από τις διάφορες συνταγές για πίτες αλμυρές και γλυκές, όσο και από τις υπέροχες φωτογραφίες που σε ταξιδεύουν σε μια Ελλάδα στην οποία ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει.
Θυμήθηκα τη γιαγιά μου που άνοιγε φύλλο με τον αυτοσχέδιο ξύλινο πλάστη της, γεμίζοντας την πίτα με κάθε λογής καλούδια. Στη συνέχεια την έψηνε στο παλιό ξυλόφουρνο, χωρίς να παραλείπει βέβαια να μας ετοιμάζει στο τηγάνι, με το ζυμάρι που περίσσευε, τηγανοκουλούρες, τις οποίες τρώγαμε ζεστές ζεστές με ζάχαρη ή μέλι.
Διαβάζοντας λοιπόν το υπέροχο αυτό βιβλίο, στάθηκα από την πρώτη στιγμή σε μια συνταγή που με ταξίδεψε σε εκείνα τα χρόνια . Αυτήν λοιπόν τη συνταγή σκέφτηκα να σας παρουσιάσω σήμερα, με το δικό μου τρόπο, και δεν είναι άλλη από μια γλυκιά Λεμονόπιτα!
Μια παραδοσιακή θα έλεγα Λεμονόπιτα στην οποία το χειροποίητο φύλλο δένει άψογα με την ανάλαφρη κρέμα λεμονιού. Δεν θα με μαλώσετε όμως! Λόγω περιορισμένου χρόνου δεν άνοιξα το φύλλο, αν και η διαδικασία όπως παρουσιάζεται στο βιβλίο φαίνεται αρκετά απλή.
Το σίγουρο όμως είναι ότι θα το επιχειρήσω την επόμενη φορά. Γιατί είναι βέβαιο ότι τη Λεμονόπιτα αυτή θα τη φτιάξω ξανά και ξανά. Είναι τόσο πλούσια σε γεύση, γλυκιά και ξινή συγχρόνως σε μια άψογη ισορροπία.
Όσοι αγαπούν το λεμόνι θα την λατρέψουν. Είναι ιδανική ως επιδόρπιο γιατί είναι δροσερή και αέρινη χωρίς να σε βαραίνει.
Στο βιβλίο «Πίτες από χέρι» θα βρείτε μυστικά και χρήσιμες συμβουλές τόσο για το άνοιγμα του φύλλου όσο και για τα υλικά της γέμισης. Πίτες αλμυρές και γλυκές από όλο τον ελλαδικό χώρο στη πιο light εκδοχή τους, προσαρμοσμένες από τον Κωστή Κωστάκη στα νέα ήθη και στον έντονο τρόπο ζωής, έχω βάλει αρκετές στα προσεχώς 😉
Πίτες άλλοτε ψημένες στο φούρνο και άλλοτε στο τηγάνι. Εκτός από τις γνωστές γεύσεις, όπως την τυρόπιτα και τη χορτόπιτα θα βρείτε ιδιαίτερες πίτες, όπως την τραχανόπιτα με άζυμο ζυμάρι, την κρεμμυδόπιτα Μυκώνου, την πρασοκιμαδόπιτα και τη μελιτζανόπιτα, τα ραφιόλια με ξινομυζήθρα στο τηγάνι καθώς και πιροσκί με κιμά, με συκωτάκια και πατάτα.
Τα γνωστά σε όλους πεϊνιρλί, με διάφορες γεύσεις, κάνουν την εμφάνιση τους, καθώς και ο ιδιαίτερος γκιοζμελές (πρόκειται για λεπτές πιτούλες γεμισμένες με διάφορα υλικά ή σκέτες μόνο με βούτυρο) με ζυμάρι μαγιάς. Καλτσουνάκια με χορταρικά και πολλές – πολλές άλλες πίτες με ζύμη κουρού, με χυλό, με ζυμάρι με βούτυρο και γιαούρτι, βρίσκονται στις 235 σελίδες του βιβλίου!
Δεν λείπουν βέβαια και οι γλυκές πίτες, όπως ενδεικτικά θα αναφέρω την πίτα αμυγδάλου με περγαμόντο, την πραλινόπιτα (ουάου!!!) και την γλυκιά στριφτή κολοκυθόπιτα.
Είμαι σίγουρη πως αυτό το βιβλίο θα το λατρέψετε, γιατί σε ποιον άλλωστε δεν αρέσουν οι πίτες!
Και όπως λέει χαρακτηριστικά ο Κωστής Κωστάκης ‘Η πίτα για τους Έλληνες είναι ό,τι η πίτσα για τους Ιταλούς’.
Σε συνεργασία λοιπόν με τις Εκδόσεις Ψυχογιός, να ευχαριστήσω πολύ στο σημείο αυτό τις εκδόσεις Ψυχογιός για τη δωροθεσία, θα κάνουμε δώρο, μέσα από το λογαριασμό μου στο instagram, 1 αντίτυπο του βιβλίου αυτού σε κάποιον τυχερό/ή.
Δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τα βήματα του διαγωνισμού για να είναι έγκυρη η συμμετοχή σας. Αν ο νικητής βρίσκετε εκτός Αθηνών, το βιβλίο θα του αποσταλεί στη διεύθυνση του και αν είναι κάτοικος Αθηνών, θα το παραλάβει κατόπιν συνεννόησης με τον εκδοτικό οίκο από βιβλιοπωλείο της Αθήνας.
Ας περάσουμε λοιπόν στη συνταγή μας. Για τη Λεμονόμιτα με φύλλο θα χρειαστούμε:
ΥΛΙΚΑ για ένα ταψί 28 εκατ.
- 3 με 4 φύλλα χωριάτικου φύλλου
- Λιωμένο βούτυρο για την επάλειψη των φύλλων
- 1 λίτρο γάλα πλήρες
- 250γρ πρόβειο γιαούρτι
- 120γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 4 αυγά σε θερμοκρασία δωματίου
- Χυμός από 2 μεσαία λεμόνια
- Ξύσμα από 2 λεμόνια (προσοχή να είναι ακέρωτα)
- 1,5 κουτ. του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας ή 3 στικ σκόνης βανίλιας
- 300γρ ζάχαρη
- Φιλέ αμυγδάλου
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Βγάζουμε το γιαούρτι από το ψυγείο για να έρθει λίγο σε θερμοκρασία δωματίου μέχρι να ετοιμάσουμε την κρέμα.
Σε μια κατσαρόλα σε χαμηλή φωτιά ρίχνουμε το γάλα, τη ζάχαρη, το αλεύρι και τη βανίλια και ανακατεύουμε συνέχεια με έναν αυγοδάρτη μέχρι να ενωθούν όλα τα υλικά μας και να πήξει το μείγμα μας.
Αφού πήξει η κρέμα την κατεβάζουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε μέσα το γιαούρτι, το ξύσμα και το χυμό του λεμονιού ανακατεύοντας συνεχώς για να μην κόψει η κρέμα.
Αφήνουμε λιγάκι την κρέμα στην άκρη να πέσει η θερμοκρασία της και χτυπάμε λίγο τα αυγά να ομογενοποιηθούν. Στη συνέχεια ρίχνουμε τα αυγά στην κρέμα και ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να ενσωματωθούν τα αυγά στην κρέμα.
Αφήνουμε την κρέμα στην άκρη να κρυώσει.
Αφού κρυώσει λιγάκι η κρέμα μας, προθερμαίνουμε το φούρνο στους 160 βαθμούς στον αέρα.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φύλλο κατάψυξης ή φρέσκο. Και στις δυο περιπτώσεις ξεπαγώστε το φύλλο σας σύμφωνα με τις υποδείξεις του κατασκευαστή.
Βουτυρώνουμε το ταψί μας και απλώνουμε το πρώτο φύλλο, το βουτυρώνουμε ελαφρά όλο το φύλλο και συνεχίζουμε με το δεύτερο φύλλο, συνεχίζουμε και με το τρίτο φύλλο αφού πρώτα έχουμε βουτυρώσει το δεύτερο. Αν το φύλλο σας είναι πολύ λεπτό (φύλλο κρούστας) χρησιμοποιήστε άλλα δυο φύλλα επιπλέον.
Αφού τελειώσουμε με τα φύλλα, ανακατεύουμε λίγο την κρέμα με έναν αυγοδάρτη και την αδειάζουμε στο ταψί. Γυρνάμε προς τα μέσα τα φύλλα που περισσεύουν έξω από το ταψί, αν χρειαστεί τα κόβουμε λίγο, και σχηματίζουμε κόθρο.
Βουτυρώνουμε την επιφάνεια του κόθρου και πασπαλίζουμε την κρέμα με το φιλέ αμυγδάλου.
Ψήνουμε την Λεμονόπιτα για 1 ώρα περίπου, ίσως χρειαστεί και λίγο παραπάνω, ανάλογα το φούρνο. Όταν η επιφάνεια της πίτας χρυσίσει είναι έτοιμη. Την βγάζουμε από το φούρνο και την αφήνουμε να κρυώσει.
Αφού κρυώσει τη βάζουμε στο ψυγείο να παγώσει καλά πριν τη σερβίρουμε.
Καλή σας απόλαυση!
